Depresyon Anne

  Evet depresyondayım.İster bahar deyin her ne kadar gelmesede,ister iş deyin,ister küçük yer deyin,ister  yaz saati uygulaması deyin,ister haftasonu yalnızlığı...Depresyondayım.Sadece uyumak,yemek yemek ve gezmek istiyorum.Sürekli bir ağırlık bir gerginlik var üstümde.
  Yapılacak çok iş var.Bayram hazırlığı başta olmak üzere.Üşengecim,depresyondayım,kocaman bir mucizze istiyorum...
  Boranın 16 aylık yazısı hafta sonuna...

Biberona Elveda

  Yine gecikmiş bir yazıdır biliyorum.Nihayet tam bir haftadır Boracık biberonu ve gece beslenmesini bıraktı.Tahmin ettiğimden daha kolay oldu açıkcası.Boşuna gerilmişim.Şöyle bir fark varki;Bora bibernu emzik olarak kullanan ,sabaha kadar ağzında onu dolu bir şekilde isteyen ve bunu yatarak yapan,biberonla uyuyup onunla sakinleşen bir bebekti.Tekrar hatırlatayım hiç emmedi ve biberon bir meme oldu onun için.
  İşte adım adım biberon bırakma deneyimimiz:
  *İşe gündüzleri bırakma ile başladık.Yaklaşık 3 hafta kadar.Fakat bu arada hastaydı ve sadece meyve suyunu biberonda veriyordum.Baktım Bora bardakta sadece su ve ıhlamuru içiyor onuda tamamen bıraktım.Son bir hafta sütü bardakta içmeyi kabullenince gece bırakmaya hazır olduğunu hissettim ve denedim.
  *İlk gece çok ağladı tabi.Ona artık abi olduğunu ve biberonu kullanmayacağını anlattım.Kucağıma aldım ama uyutmadım.Sakinleşince yatağa geri koydum ve yatağında uyumasını sağladım.Bardakta su verdim ama kabul etmedi.
  *İkinci gece yine bekledi ve ağladı.Bu sefer yataktan hiç almadan pışpışladım.Masal anlattım.Bardakta su içmeyi kabul etti ve ilk geceye göre daha iyiydi.
   *Üçüncü gece iki kere uyandı.İlkinde su içip geri uyudu.Fakat ikinci uyanışında zor sakinleşti.
   *Dördüncü gece sabaha kadar deliksiz uyudu.
   *Beşinci gece bir kere uyandı su içti ama nedense çok ağladı.Yeni bir diş dönemindeyiz.Sanırım huzursuz.
  Devam eden gecelerde sadece bir kere su içmeye uyanıyor.Uyuması zaman alıyor ve ben bunu dişe bağlıyorum.
  Yine öğrendim ki hiçbirşeyi gözünde büyütmemeli insan.Annelik cesaret isteyen bir meslek sonuçta.Denemek isteyen herkese bol şans.

İnternet Doktoru

  Ne kadar girmiş hayatımıza,elimiz,ayağımız,aşçımız hatta doktorumuz oluvermiş.Az önce gezinirken öyle sitelerde yine sinirlerim bozuldu.Bir beyin oğlu damak ameliyatı olacakmış , diğeri ona akıl veriyor:
  -Aman hacettepede yapmayın,orada tek seferde damağı dikiyorlar,damak sonradan geri açılıyor,üstelik bu oran %70....
  Ötekide salıya gün almış zavallıcık korkmuş.
  Şimdi akıl verene mi alana mı kızmak lazım bilmiyorum ama,insanların özellikle evlatları konusunda cahilce davranmaları beni sinir ediyor artık.
  Bir kere böyle bir karalamadan önce ihtimalleri göze almak gerek.Evet damağın GELİŞİM le orantılı açılma riski var ama bu öyle %70 falan değil.Aklıma birşey geldi:
  Bora'nın ameliyat sonu kontrollerinde bir kadın yanıma geldi.Merhaba yarık doğuştan mı dedi?Bende bilmiş bilmiş tabi dedim , yarık sonradan olmazki.Kadıncağız anlattı sonra:
  *Meğer oğlu dört yaşında vileda ile oynarken viledanın sapı damağı delmiş.Çocuk ağzını gösterdi şok oldum.Ayrıca çocuk şu an 9 yaşında.Tam dört kere ameliyat olmuş ve geri açılmış.Sebebini bilmiyorlar ama damak tutmuyormuş.En son Figen hanımı duymuşlar ve ona gelmişler.Sonucu tabiki bilmiyorum.
  Şimdi hastaneler ve doktorları mı suçlamalı?
  Bana böyle akıl verenlerden çok çektim açıkcası.Diyeceksiniz neden dinledin.Acemilik ,tedirginlik ve yeni anne olma hevesi diyelim.yok bir ay yemez,yok gece durmaz,yok öldün bittin..Neticede biten sütüm oldu,sadece yanarım ona yanarım.
  Ameliyat sonrası dünyanın sonu olmadığını anladım.Elimden geldiğince ben durumda olanlara yardımcı oldum,moral verdim,destek oldum.Beste bebek şimdi çok iyi ve bunda bir faydam varsa ne mutlu bana.Bu blog da bunun için zaten.
  Konusu açılmışken yarık damak dudak gibi konularda Türkiyede iki ünlü doktor adı dolanır:
  1) Özhan Çelebiler(İstanbul)
  2)Figen Özgür(Ankara)
  Özhan Bey inanılmaz ince bir insan.Telefonla bile görüşüp,görüş alabilirsiniz.Figen Hanımın kontrol günü pazartesi,ameliyat günü ise salı-perşembe.
  Sonunu bağlamak ta zorlandım şimdi.Öce Allah'a sonra doktorlara emanet canımız.Tercih ,zaman, yer bunları seçmek;ihtimalleri göz önüne almak ve gereken herşeyi yerli yerince yapmak bizim görevimiz.Suç kimsede değil.Her zaman suç bizde...

Uykusuz Anneler Kulübü

  Artık abartmadığımı düşünüyorum.Geceleri 20 dk  da bir uyanan,her uyandığında biberon isteyen(ki sadece süt tercih ediyor beyimiz),her biberonu aralıklarla içe içe uyuyan ve biberon ağzından düştüğünde bağıra çağıra ağlayan oğlum var.Hep karar verdiğim anda ya hastalandı ya diş çıkardı.Ama bu sefer kesin kararlıyım.Beklememin bir sebebi de bardağa alışmasıydı aslında.Çünkü Bora bardakta su ve ıhlamurdan başka birşey içmiyor.Bu sabah bir bardak ballı süt içinde bir ümit beliriverdi anne yüreğimde.birkaç yöntem var ama ben en kısa olanını seçmek istiyorum.Açıkcası Alev hanım ta 7 aylıkken söylemişti gece beslemelerini keselim diye malum damak ameliyatı yüzünden ertelemiştik.şu zamana kadar ne yaptım:
  *Sadece gündüz biberonunu bıraktım.Başarılı olduda.Çünkü Bora gündüzleri hiç biberon istemiyor.Anladım ki biberon Bora'nın uyku aracı.
  Alev hanım der ki :Bebekler geceleri uyanır ve tekrar uykuya dalmak için bir aracı isterler.Bu araç;meme,biberon,oyuncak,battaniya vs...olabilir.Biz tetişkinler de aslında deliksiz uyumayız.Uyandığımızda yön değiştirip,yorgana sarılıp(E.genelde kola içer ) tekrar uykuya dalarız.Kısaca 7. aydan sonra artık bebek açlığından uyanmaz ki 14 aylık bebek 18 saat aç kalabilirmiş.Yani artık açlıktan uyanmıyorlar.
  Neden gece beslenmelerini bırakıyorum peki?Çok mu uykuya düşkünüm?cevap:HAYIR!
  1.Neden: Gece beslenmelerinin organ yaşalnmasına  sebep olması.Aynı şer erişkinler için de geçerli.
  2.Artık dişler var ve özelikle biberon diş çürümelerine sebep oluyor.Bununla ilgili bilgiyi Burcu Kurtiş'te verdi bize.
  3.Gece yatarak emmek orta klak iltihabına sebep olduğu için.Bizim özel durumumuz nedeniyle daha dikkatli olmalıymışız.
  4.Öncelikle Boranın daha sonra da bizim kaliteli uykuya olan ihtiyacımız.

 Peki ne yapmalı?Alev hanım atarax şurup önerdi gece için.Bora deliksiz uyuyup unutacak.Önce olumlu geldi fakat düşündüm:Şurubu bırakınca,uyanırsa ne yapacağız?vazgeçtim.
  Çocuğunuz Büyürken Sizleri Ne Bekler  adlı kitabı önerdi doktorumuz.Orada bazı yöntemler var:

  *Biberona sadece su koyun.Amann hep su veriyorlar boşa uyanmayım diye vazgeçebilir.
  *Biberon deliğini küçültün.Çekemeyip vazgeçebilir.
  İkisi de işe yaramaz yine sakinleşmezse tamamen bırakın.
  *Hiç birşey vermeden bırakın ağlasın.Kesinlikle yatağından kaldırmayın,kucağınıza almayın,ninni söylemeyin,emzik vermeyin.Çünkü bir alışkanlığı bırakırken yeni bir alışkanlık kazandırabilirsiniz.Bu çok önemli.Onunla konuşun artık abi olduğunu biberona ihtiyacı olmadığını vurgulayın.Sakince sırkını yada karnını pışpışlayın.Yanından ayrılın.Ayrı kalmaları zamanla uzatın.Yanında duracaksanız uyuma taklidi yapın.
   Not : Az önce öğlen uykusunda bu yöntemi denedim.Bora çok ağlamadan geri uyudu.Darısı geceye inşallah.

  Bu konuda çok yöntem var aslında.Başlıcası Ferber,Tracy Hogg.Uykusuz Anneler Kulübünde ayrıntılarıyla var.Ayrıca denenmiş öyküler de.
  Denemekten başka yok çare.Bora'nın hazır olduğuna eminim.Tek sorun bu dönemde ebeveynlerin bebekle daha çok vakit geçirmesi gerektiği.Hafta sonları E. zaten yok.Hafta içi uygun değil ki haftasonu dediğin de zaten 2 gün.Uzun bir süreç mi bilemiyorum.Uykusuz geceler beni bekler.Ayrıntılar ilerleyen günlerde karşınızda..

  Teftiş hazırlığı yarım yamalak.
  -Öğretmenim bak,babam hasta ya annem bana babamın resmini verdi.Bugün babamı görmeye gitcem.
  İleride boyundan büyük yükler altına girecek olan minicik avuçlarındaki bir vesikalık fotoğrafla.Korktuğu babasına duyduğu inatçı hasretle,kavuşacak olmanın hevesiyle.
  Derin bir off çekiyorum.Yine sözlerim tükendi.Bende korkuyorum artık sabah okunan salalarda okunacak ismin o olması derin bir hüzne sürüklüyor beni.Çocuklar annesiz babasız kalmasın.Kalmasın Allah'ım...

  Gündem karma karışık.Birkaç gündür eğitim sistemi tartışıla dursun ben gerildikçe geriliyorum.Sabahtan beri  niyeetim 'Bıktıklarım' başlığı altında yazmaktı ama öyle olmayacak sanırırm.İki yavru var tanıdığım.Biri benim biri E.nin öğrencisi.Birinin babası 4 gündür yoğun bakımda,birinin annesi bugün ambulansla apar topar hastane yolunda.Birinin annesi ağlar hocam size emanet biz buralardan tek geleceğiz gibi...birinin babasının boynu bükük ya ortada kalırsak gibi....Birinin akciğeri bitmiş,biri organ nakli bekler...Birinin öyküsü birine benzer.Bildiklerim bilmediklerimle karışır.
  Bugün hüzün var ruhumda varlıkla yokluk arası.Bugün bakamadım yüzlerine çocukların.Bugün sevemedim oğlumu haksızlık olmasın diye.Bugün bildiklerimi bilmek ,duyduklarımı duymak,sustuklarımı konuşmak istedim.Bugün isyan edecekken şükrün eşiğinde buldum huzuru.Bugün ben utandım , somurttum.Bugün ülkemden,arkadaşımdan,komşumdan,kendimden kaçtım.Anlamadım.Bugün çaresizce dua ettim.Kimse annesinden ,babasından ayrılmasın.Ayırma Allah'ım...

  Ne kadar özensiz olduğumu farkettim birkaç blog inceleyince.Bundan sonra daha dikkatli olacağım.And içerim:)
  Dört günlük tatil bitti.Pazartesi sendromu yaklaşmakta ağır ağır.Her bulduğunu çöpe atan , uyanır uyanmaz direk ayağa kalkıp turlara başlayan oğlumdan yarın sabah 08.00 - 15:00 ayrılacağım.Atom karınca :))

  Her yerde kar var ve tüm varlığım 4 gün boyunca Boracıkla.Ayrıca E.nin dersleri de iptal.O da bu hafta sonu bizimle beraber.Tatili fırsat bilip yeniden biberon bıraktırma işlemine başlayacaktık ki ,bu sefer de nezle oldu Boracık.Ben hala Alev Hanımın önerdiği yöntemler dışında araştırma yapıyorum.Tedirginlik var üzerimde karar vermek değil başlayamamak belki canımı sıkan.Ama ailece gerginiz bunu da kabul etmek gerek.Uykusuz Anneler Kulübü'nde annelerin deneyimleri var.Oradan yöntem ve deneyimlere bakıyorum şimdilik.