Kaçamak

  Sanat adına mı bilmem ama artık kendisi için birşeyler yapmak istiyor insan.Yaşadığımız yer herşeyi kısıtlıyor zaten.Başlı başına hayatla mücadele.Yok sobay yak,yok kömür at,kömürü çuvaldan poşetlere aktar,balkona taşı;yağmur yağacak eyvah suyla ilgili işler yap;çamaşırı 5 kere yer değiştir ki kurusun,Apartmanın ta girişinde ayakkabılarını çıkar dairene kadar terlik giy(bu en sinir olduğum ,helede market poşetleriyleyken),yok  gezeceksen yolu düşün....Bunun üzerine E.hafta soları Ankaraya gitsin ve kal tek başına.
 
  Bunları düşünen eşim sağolsun bize her pazar gezme ayarlar.Adamcağız cuma gecesi yola çıkıp,cumartesi sabahtan akşama derse girip,cumartesi gecesi tekrar yola çıkıp,pazar sabahı burda oluyor ve bizi eğlendiriyor.Bitanesin kocam!

  Geçen hafta gitmedi E.Bize tiyatr bileti ayarlamış.Ordu'da tabiki 2 saat yol demek.Ama ben bundan çok Bora'yı düşünüyorum.O da sıkılıyor haksızlık değil mi?bizi özlüyor ,vakit geçirmek istiyor bizimle.Kısaca kendimi Bora'ya ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum.Çünkü Bora ablasında kalacak.Aklım da onda(.Daha fazla uzatmayacağım aklımdan neler neler kurduğumu)Ablamız bile ikna etmeye çalışıyor,hocam gidin eğlenin gerisini düşünmeyin ,diye.Bora doğduğundan beri gezmeyi bile onun için yapar olmuşuz.

  Neyse yola çıktık ve gittik.Emin olun gidip gelene kadar Bora'yı konuştuk!

  Ama mükemmel bir oyundu.Ankara Devlet Tiyatrosu HÜRREM.Tiyatro sanatların sanatı arkadaş.Yok üstünde başka birşey bence.Tabi o an Borayı hayal ettim keşke tiyatro sanatçısı olsa diye!Kısaca çok güzeldi.

  ,,,,,,,,,,,,kendimi çok elştiriyorum bu konuda.Bora için kendim...Ya ben?ya biz?Zamanla olacak herşey.ve biz iki haftada bir tiyatroya gideceğiz.İçim rahat!