DEĞİŞİK-MİŞ

  Bir değişik takntısıdır gidiyor.Daha 23.ayında çocuk herşeyden sıkıldı,değişiğini istemeye başladı.Babası Ankara'ya giderken soruyor:
  -Ne getireyim oğlum sana Ankaradan?
  -Değişik i'faiye!(t'ler henüz mevcut değil Boracada,kesik oralar:)
  Babaya verdiği siparişi unutmadan heyecanla bekliyor.Söyleniyor sürekli:
  -Baba bana değişik i'faye alcak..
  Baba geliyor.Bora bir hallerde.Suçluyor onu,tepki gösteriyor.Onsuzluğun acısını yine ondan çıkarıyor.Kaynaşma faslından sonra Almancı paketleri açıyor.Bu ailemizin pazar geleneği artık.Sağolsun Boranın yanında bana da birşeyler getiriyor işte.Kasabın kedisi gibi bekliyoruz napalım.
 Babası itfaiyesini gösteriyor tosuna. İtfaiyeye öyle seviniyorki anlatamam.İlk kez o gece ona sarılıp uyuyor.Meğer ne hevesliymiş.Yeni yeni anlıyor,alınıp-verilenden.Ağladım o gece Boranın bu haline.Bir çocuk vazgeçilmez ve paylaşılamaz sandığı mucizevi araçla uyuyor,ayrılmak istemiyor ondan.Kelimelere sığmayacak bu aşk,derin uykuyla son buluyor malesef.

  Bu hafta aynı sorunun cevabı  - değişik kitap- oldu.( yanlış anlaşılmasın biz her an birşeyler alalım diye uğraşmıyoruz,arada zaman var yani)Değişik kitap sayıklandı,baba geldi,babaya naz yapıldı,kitap alındı,bir kere okundu,ezberlendi...Aynı sahneler gerisi.


  Daha oncacık yaşında değişiklik arayan yavrum.Sen bir büyü gör bak ne değişik insanlar göreceksin,hepsini kendin gibi sanarken!