Normal Doğum

   Ne zaman keyfim kaçsa bir yol haritası buldum! Bora'nın doğduğu günü düşünürüm.Bir heyecan kaplar içimi , unuttuğum kendimle gurur duyarım.Anlatasım geldi nedensiz birden bire.Başbakanın arzusuyla bir alakası yok ama her anne normal doğumu tadabilse keşke!

  Gebeliğimin 37.haftası ve ben hala zırt ora bırt bura gezmelerdeyim.Annem E. yanımda olmadığı için tedirgin ve ulu orta doğuracağımdan korkmakta.Ben ise doğumun her türünden korkmakyatyım.Sanıyorumki ömrümün sonuna kadar hamile kalacağım.Doğum aklımın ucuna gelmiyor.Bir arkadaşım var o da hamile ve normal doğum istiyor.Beni de hazırlıyor kendince.İçimden 'Aman ne uğraşacağım ,sezeryan olur biter' diyorum.Ama ne mümkün her hafta kontrolünde Ebru Saraç ısrarla bana normal doğumdan ve avantajlarından bahsediyor.

  Malum Ebru hanımın hastanesi yok ve biz TOBB ETU hastanesine karar veriyoruz.E. ile beraber Doğum ve Yenidoğan Bakımı Seminerlerine katılıyoruz.

  Bir salı akşamı yan gelmiş Osman'ı seyrediyorum.Osman?Öyle bir geçer zamanki.Çok seviyorum Osmanı  oğlum ona benzesin istiyorum.

  -Anne karnımda bir ağrı var diyorum.(O akşamda Emre ile dışarı çıkacağım,hazırlanırken lekelenme farkediyorum.Ebru hanımı arıyorum.Her an hazır ol diyor!ama nasıl hazır olunur?)

  -Eeee doğum yaklaşıyor anakurban.Diyor.

   Ben öylece uyuyakalıyorum.

   Gece saat 01:30 tuvalete kalkıyorum.Yatağa gidiyorum.Yine geliyor.Yatıyorum , yine...Bir bakıyorum ki ben tuvaletimi tutamıyorum.

  -Anneeeee!diye bir bağırış.Ben tuvaletimi tutamıyorum.

  Bana bakacak yere babamı uyandırıyor.'Kalk kız doğuruyor' diye.Suyum gelmiş.

  Hemen Ebru hanımı arıyorum daha kendimi bile tanıtmadan E yola çıksın mı?diyorum.en büyük hayalim E.nin doğumda yanımda olması.'İyide siz kimsiniz' diyor. Konuşmalardan sonra saçımı düzleştirip , eşyaları yoklayıp hastanenin yolunu tutuyorum.Tabi E.de yola çıkıyor.

  Halbuki yarın aneztezici Funda hanımla randevum var.Üstelik E. daha pazar günü dönmüş.Bora ne diyim sana yarın günlerden de 24 Kasım.

  Hava birden soğumuş.Yağmur , fırtına.Adıyla geliyor diyor annem.BORA.

  Geceyi hastanede akıllı uslu ama uykusuz geçiriyorum.Yok nasıl uyunur?Sabah 08:00 da Ebru hanım geliyor.

  -Hımm 4 cm açılma var.13:00 gibi doğurursun diyor.

  -Nasıl?

  -Eee normal diyor.Beni sakinleştirip gidiyor.
 
   Saat 9:00 gibi e geliyor.Tabi o aralarda benim sancılar başlamış.Odada yürüyüş turundayım.Onu görünce rahatlıyorum.Tamam diyorum E. geldi,yetişti sıra doğumda,Bora'da.

  Funda hanım geliyor saat 10:00 gibi.Şen şakrak.Randevuyu mahvettiği için kızıyor Bora'ya.Uygulamalı  öğreniyorum epidurali.Sancı birden kesiliyor.Ama yinede hissediyorum geldiği vakit.Daha önce katıldığımız seminerlerde ve Ebru hanımdan öğrendiğimce oda doğumu yapacaktım.Yani şu an sancı beklediğim oda birazdan doğum odası olacaktı.

  Saat 12:00 de Ebru hanım geliyor.Kontrol ediyor.Şükür herşey normal.Funda hanım yine epiduralde ayarlamalar yapıyor.Daha sonra Ebru hanım tuvalete gitmemi söylüyor.Yokki diyorum.Sen yinede bir git,biraz ıkın hatta diyor.(Genelde hamile karnına göre yorum yapar yurdum kadını.Karın sivriyse doğuma daha var,karın aşağıdaysa doğum yakın demekmiş.Benimki hep sivriydi ve hep bana daha var derlerdi.Her kontrolde sorardım Ebru hanıma.O belli olmaz bazen doğumda iner demişti.Beni tuvalete gönderip ıkındırması bu yüzdenmiş.Benim sıpa hala inmemiş çünkü.)Yürümekte zorlanıyorum.Epiduralden uyuşuğum çünkü.Bir kolumda hemşire diğerinde E.Hayatımda girdiğim bu üç kişilik tuvaleti unutmayacağım.Tuvaletim yok diyorum hala ısrarla.Hemşire bir bakın isterseniz diyor,meğer yapıyormuşum,farkında değilim!

  Çıktığımda yatağı doğum masası halinde buluyorum.Herşey hazır.Eyvaaah!Napacağım şimdi.Ebru hanım hemen tekniği ve ne yapmam gerektiğini söylüyor.Çok basit sancı gelince ıkın.Doğunca kucağına atayım mı? diyor Ebru hanım,olur diyorum.Saat 12:45 te başlıyoruz ve oğlum gerçekten saat 13:00 te doğuyor.Kucağıma koyuyor Ebru hanım,hem ağlıyorum hemde alın bunu bu çok küçük bişey olur diyorum.E. o arada fotoğraf çekmekle meşgul.Hemde şaşkın.

  Borayı çocuk doktoru kontrol ediyor.Bizim işimiz sürerken.Yarık damak diyor bu.E bayılıyor.Fotoğraf işini Funda hanım alıyor.Ben anlamıyorum...

  Bora benden önce çıkıyor odadan diğer odaya.Herkes başına toplanıyor tabi.Bir annem bekliyor beni kapıda,merakla.Kimse bilmiyor Bora'daki kusuru.Böylece serüven başlıyor...