Sorguda İki Hece

  Az önce iki kitap eşliğinde uyudun. yanındaydım uyurken , her gece olduğu gibi. anne dedin korkulu rüya görmek istemiyorum. önce sohbetler ettik , sonra uyku duanı. sen uyudun ama ben hep dua ettim korkulu rüya görme diye. korkma diye. sen mutlu ol diye.
  Cumartesi başladı sorgum. öğretmeninle dönem değerlendirme toplantısında. biraz gevşek bırakmamızı istedi , kendi kendine yetebileceğini isbatlamamızı. biliyorum bende suçluyum dedim. ben hatalarımı biliyorum. voleybol maçında sen koştururken peşinden gelmemi yadırgamış öğretmenin. peşimden gitmeyin nolur bırakın diye söylenmiş. haklı! sen artık yaşıtlarınla koşup oynamalısın , bize güvenmeden , arkanı dönüp gelip geldiğimizi yoklamadan , kendinle olmalısın.
  Pazar günü top havuzuna girmedin. istedin , bir kaç kere kapısına gittin. sorduk yok dedin. o zaman eve gidelim dediğimizde ağladın gitmeyelim ben oynayacağım diye. ama iş işten geçmişti. nefsini tuttun yine. neden girmedin dedim - çok arkadaş vardı dedin. evet kalabalıktı , ama sen artık....
  Bugün söz verdik diye yine götürdük seni top havuzuna. girdin içeri ve sadece iki küçük kız vardı. hiçbişey yapmadın. birkaç oyuncakla oyalandın. elin yine saçındaydı. sanırım panik halinde geliştirdiğin bir tik oldu bu. el sürekli saçının alın kısmında konak yolma derdindesin. kafan ise hep yara!oysa bugün aynı şeyi daha üç aydır tanıdığım arkadaşımdan yine duydum. bu çocuğu sen böyle yapmışsın! itiraf ediyorum uzun zamandır ilk kez ağladım. sana ne yaptık biz.
  evet her parkta oynadığında peşindeydik aman düşerde dikişleri açılır , damağın eski haline döner diye,
  evet her oyuncak oynadığında yanındaydık , ağzına birşey alırda damağını zedelersin diye,
  evet kimselere kolay kolay emanet edemedik , sana bizim gibi bakamazlar diye,
  evet öyle büyük ablalara yada abilere bırakıpta oynatamadık seni,
  evet seni büyüttüğümüz yerde de park falan yoktu zaten , sırf sen eğlen diye 2 saat yol gittik. sen köy acemiliğini üzerinden atamadığından korkup sinerdin,coşkuyla oynayan çocukları görünce. bizde alışasın diye düştük peşine bu sefer. kendine güvenir -cesaretlenirsin sandık.
  evet hep düşme etme diye kollamayı alışkanlık haline getirdik , çünkü en yakın hastane 2 saatlik uzaklıktaydı.
  evet bir yıl arayla sünnet çıktıbu sefer, bir yazıda o korumayla geçirdik.
  evet hep doğru olacaksın diye hiç bırakmadık seni , hep kontrolümüz altında , güvendeydin.
 evet senin için geldik buralara , sen kreşlere git , yaşıtlarınla vakit geçir , sosyalleş diye . çok yol kat ettik benim gözümde. kimse seni-beni- bizi bilemez. geçmişimizi , yaşadığımız çevreyi , yaşadıklarımızı bilemez. diyorlarki genzinde etmi var niye böyle konuşuyor. anlatıyorum ve her anlattığımda yeniden yaşamak bir kenara geleceğin için endişeleniyorum. ya kimse konuştuklarımı anlamıyor diye içine kapanırsan............
  evet çoğu belki bizim hatamız ama sende çok garanticisin be çocuk . mizacında bu senin yani. öyle hoplayan zıplayan oralıkta fır dönen çocuk değilsin yani.illa tanıyıp güveneceksin. mesela top havuzunda tutturdun arkadaşlarımda gelsin. şimdi iş öyle bir hal aldıki sadece kreştekiler arkadaş , diğer çocuklar güvenilmez sana göre. onlarla çok iyisin , orda bir sorun yok.  bunu damı ben öğrettim şimdi ? uzun lafın kısası ; biz , sen ve büyüdüğün yerin sonuçları bunlar. ama çözümsüz mü?değil elbet. isterimki önce canın sağolsun , gör bak neler değişti daha neler değişecek hayatımızda. yarın orf kursuna başlayacaksın. ve dahi babanın daha ne planları var bilsen.
  içim karamış halde şu an. neler yapılabilir diye düşünüyorum. geniş bir zamana ihtiyacımız var. herşey zamanla değişecek inşallah. sabırla yeni bir serüvene başlıyoruz. bu çocuğu ben böyle yapmadım demiyorum ama sorgular ve soru işaretleri kemirmekte beynimi. önce sağlıklı ol da sen gerisi kolay annecim , gerisi kolay.....