Bir Öğretmenin Gizli Defteri

 İyi bir blog yazarı değilim. Hergün oturup olanı biteni , ürünü , reklamı ve en önemlisi borayı yazamıyorum . Çok meşgul değilim . Hergün birbirinin aynısı. Okula git-gel , yemek hazırla , evi toparla , borayı dışarı çıkar , yemek ye , ya kitap oku yada oturup yabancı dizi izle (yabancıyı özellikle vurguluyorum ).Zaten iyi bir anne de değilim , iyi bir öğretmen de , iyi bir eş de....Hiçbirşeyde iyi değilim biliyorum .Kendimi hep eleştiriyorum , hep geliştirdiğimi düşünüyorum ama uyguluyormuyum bilmem.

  Ben çocuk zaafı olan biriyim. Çocukları mutlu etmeyi seven bir öğretmen . Onları sevindirmek en mutluluk en sevap benim dünyamda. Hepsini sevdim şimdiye kadar ve hissettirdim sevdiğimi . Karşılık düşünmeden , beklemeden . Genelde fırlamaları sevsemde , sessiz sakinlerle uğraştım hep. Sırf ayakta durabilsinler , kendilerine yetebilsinler diye. Yeri geldi umursamaz aileleri yüzünden çileden çıkıp pes ettim ama unuttum ertesi gün. Amaaannn banane annesi babasının umrunda değil - le başlayan sitem cümlelerim çok oldu . Ama hep söyledim ailelerine kimse onları ben kadar tanıyamaz siz bile . Çalıştığım yerlerden dolayı değil bu durum. Gerçekten artık aileler çocuklarını tanımıyor . Çünkü onları maddi ihtiyaçlardan yoksun bırakmamayı ilgi- çaba sanıyorlar . Çocuğun olumsuz davranışı için okla çağırdım baba çooook kez gelemeyipte telefon numarasını gönderdi sanki aramayı düşünmemişim gibi ; çook baba topladığımız ameliyat ve yardım parasını kumarda kaybetti , çok anne evladını ve eşini bırakıp başka yerlere kaçtı gittii ; etkinlik için birşey istediğimde çook veli sen hoca değilmisin sen al dedi ; çook öğrencim babasından dayak yememek için uyuma numarası yaptı ; çook öğrencim annesi onu yıkarken bile sigara içtiği için şikayet etti ; öğrencinizle az ilgilenseniz dediğimde sadece dersi algılayıp çooook veli amann hoca boşver okumasın dedi.....Düşünebiliyormusunuz öğretmen aileye çocuğunuzla ilgilenseniz diyor . Bu işte bir teslik yokmu? Bunun yanında birçok sorunla cebelleşirken sövüyorum işime çoğu zaman . Ciddi anlamda söylüyorum öğrencilerime gösterdiğim anlayış ve sabrı oğluma gösteremiyorum . Nedenini bilmiyorum ama dedikleri doğru demekki :Öğretmenlerin kendi çocuklarına hayrı olmazmış!

  Bugün eski çalıştığım yerden velim aradı . Çoğunlukla görüşüyorum tüm öğrencilerimle . Bu çok sevdiğim , içine kapanık , konuşma bozukluğu olan bir öğrencimdi . Dersleri iyi değildi . Yazısını okuyabilmek için ayrı bir dil bilmek gerekiyordu . Konuşamayan bir çocuk nasıl yazabilirki? Babasının alkol sorunu vardı , annesi ise dünya tatlısı. Çocuklarını okutabilmek için okulda hizmetli olarak çalışmaya başlamıştı . Uzun zamandır sorunluymuş , içine kapanmış iyice ve ani sinir durumu yaşamaya başlamış . Babası uzun zamandır cezaevindeymiş. Çok etkilenmiş. Malum anlayışlı insanımız yüzünden sokağa çıkamaz olmuş. Annesi çaresizce rehberlik servisine götürmüş çünkü başka götürecek yeri yok! öğretmen sormuş şu hayatta en çok kimi seviyorsun diye :
  -semiha öğretmenimi demiş....................................................................

  Hemen açılıverdi çeşmelerim. Çok uzakta bir yavrunun bana ihtiyacı var ben buralardayım. Çok uzakta bir melek bana ihtiyaç duydu ama ben geç kaldım. Neden haberim olmadı , aramadım -sormadım. en çok beni mi seviyormuş!!!!Aklımdan neler geçti neler. Uzun uzun konuştum annesiyle , sonra onunla . Hemen neşeleniverdi , anlattı , anlattı. Utanıyorum öğretnenim dedi. Benimle telefonda konuşmaya utanıyor. Hemen yüzü canlanıverdi gözümde , kızaran yanaklar , uzun kirpikler ve ışık saçan gözler..............

  Tarifi zor duyguların , anlatmayı beceremem. Onun çaresizliğine üzülerek kendimi sevdim bugün . Amannnn boşver semiha iyiki öğretmen olmuşsun dedim. Dedim valla.

  Burdan kimseye nasihat vermeyeceğim , haddim değil. Ama kıymayın çocuklara ağalar....................