Boraca Nağmeler

  Bizim oğlan artık konuşuyor.Dört kelimelik cümleler kurmaya başladı.Dün öğlen uykudan uyanmış:

  -Annecim ben uykudan uyandım,diyor.

  Hep babasına babacım bana annecim derdi.Artık ben de annecim oldum.Gözüne girdim herhalde Boranın.

  Kendisini biliyor artık.Bu kimin,kim yaptı,senin adın ne?vs sorulara Boya (ilk zamnlar Boğa)diye cavap veriyor.

  Babasının adı:Emmah
  Annesinin adı:Nemoş
  Ayakkabı-agımın-akkabı.
  su-du
  süt-düt
  düşmek-bom oydu
  pınar-minar
  birşeyi istemediğinde:yok
  kacaman:gomacan


    ***

  gudu gudu penye
  emamı yeye
  agıdım Boya
  agaynı dönye...

     ***

  Geçenlerde altını bezlerken:

  -Anne bibim çok güzel oldu,doktor teyze yaptı!dedi.Şok oldum.

       ***

  Sabahları

  - Nemoş Anne gak bibi gaga yaptı!

  -Oğlum pipi çiş yapar,popo kaka yapar ama.

  -ı ıhh bobo ciş!

   diye güne çişle kakayla başlıyoruz işte.



    ***

   Anneyi seviyormusun?

   -ı ıhhh
 
   -Peki ne kadar seviyorsun ?

   -Gomacan!

    ****

   Merdiven yada yüksek bir yere tırmandığında;

   -Ben Adüdük (Atatürk) oydum!

     ***

   Uykusu geldiğinde:

  -Anne baydaa düt goy,maşal anlak!

    ***

   Para gördüyse bir yerde;

  -Babadım baya ve,ehmeh alcam!Nedense çocuk parayla bir ekmek almayı tercih ediyor.

   ***

   ve malesefki son iki haftadır tek bildiği,tek dediği BENİ O!
   2 yaş sendromununa girmiş bulunuyoruz.Herşey onun,her gözüne kestirdiği onun,hep onun dediği olacak,onun gittiği yöne gidilecek,onun dediği oynanacak.....Neler neler.Bu durumdan en zararlı tek arkadaşı Fatma oluyor heralde.Kıza yapmadığını bırakmıyor.

   -Alma Fa'ma alma!Beni o!

   Ba'ma Fa'ma ,alma Fa'ma geçiyor günlerimiz.Ben neysede babası biraz yadırgadı durumu.Birden Boranın içine birşey girdi sanki şaşkınız.Neyse bu sendromdan sonra bahsedeceğim.

   Gerçekten yazmak keyif vermiyor artık.Her an kurduğu cümleleri hayretle karşılıyoruz.Bu çocuk büyüdü artık.Buna eminim.