Önce rotamıız Doğu Park hayvanat bahçesi oldu.İyi hoşta yazık o hayvanlara.Bir ayıya acıyacağım hiç aklıma gelmezdi doğrusu.Öyle bir bakışı vardı ki hala gözümün önünde.Kurtarın beni der gibi.
Batı Parka gittik sonra.Çocuk parkı , sahil piknik alanı ....yok yok.Bu arada tarih 1Aralık ve bizde mont bile yok.En önemli tarafı Bora ilk kez düştü.Yani çok düştü de ilk kez yaralandı.Amannn bir ağladı.Altı üstü avcu sıyrıldı biraz.Öptürdü , yalattı yok.Çocuğun canı çok kıymetli.Yavrum park mı görmüş.Şehir çocukları hep iteleyip kakaladı kuzumu.O da yazık korkuyor onların bu coşkulu saldırgan hallerinden.Tam merdivenleri çıkarken bir grup çocuk hurraaa koşturuyor, benimki kımıldamadan duruyor , ortalık sakinleşince -sıra bende anne- deyip basamakları tırmanmaya devam ediyor.
Boranın düşüş kazasından sonra ben iki parmağımı arabanın kapısına sıkıştırdım.Allahım o neydi öyle.Çok şükür birşey yok ama öldüm öldüm dirildim.(Dünde Borayla merdivenden düştüm.Tabi ona bişey olmasın diye kendimi yerlere attım ve bacağım msmor.Evde kırdıklarımdan bahsetmeyeceğim bile.Kızlara göre nazar varmış!Bana kimin nazarı değerse:)))
Neyse uzun lafın kısası çocuklar gibi şendik işte.Hava hep sıcak olsun.Ben hep gezeyim ,nerde ne varsa yiyeyim ,tayinim Samsun'a çıksın.Samsun'da ömrümü sürdüreyim.Yine mi çok şey istiyorum?
Ne tatlısınız adaşım Bora Abim ve sevgili anne-babası! Gezin, tozun, yiyin, için amaaaan bir daha mı gelicez dünyaya? (Bu sözü annemden öğrendim!)
YanıtlaSilBu arada Şirienler'le halay çeken fotoğrafınıza bayıldık annemle!
Selamlar, saygılar,
Bora Bebek
Bu arada Bora söylemeyi unuttu, gemiş olsun canım :( Allah sizi nazarlardan saklasın, okuyun öyler çıkın...
YanıtlaSilSevgiler,
Derya
Canım Boram ve bitanecik annesi Derya hayat böyle geçsin artık ne yapalım.Gezmeyi ve yemeyi seviyoruz işte ailecek.Kazalar tuzu biberi artık.Öpüyoruz sizleri...
YanıtlaSil