İlk Gösteri

  bu nasıl bir heyecandır anlatamam. Şimdi velileri daha iyi anlıyorum valla. Boranın kreşinde yerli malı gösterisi vardı. Vardı diyorum çookça ertelenmek zorunda kaldı. malum ilk kreş yılı ve çocukların bitmek bilmeyen hastalıkları. öğretmenleri an kolladı resmen hepsi gelsinde gösterimizi sunalım diye.

  nihayet 30 aralık pazartesiye yapılması kararlaştırıldı. cuma gününden pantolonu gömleği ütülendi , okula bırakıldı. tabi beni bilenler bilir o anda bile duygusallaştım. saatler ilerledi ve salonda yerimizi aldık. bu kadar mı tatlı olurlar. her gösteride başta oğlum hepsini sevdim , sevdim ,sevdim. çok tatlılardı.

  biz endişeliydk tabi bora hayatta şiirini okumaz diye. ayyy yavrum iki kere okudu hemde. ilkinde sesi duyulmadı. sonra mikrofonda okudu. tabi el başta konak yolmacada. heyecanlandı napsın yavrum.

   şiirlerden sonra rontlar vardı. ah o çocuklar hepsi bir halde , hepsinin derdi ayrı. benimkide gözünü dikmiş öğretmenine bakıyor. sırf kurallara uyacak diye. hiç dayanamaz illa verilen görevi yerine getirecek. çocuk olamadı büyük olacak :( bu arada sürekli el ya başında konaklarda , yada burnundaydı. heyecan tiki dedim kabullendim. napayım.

  kısaca çoook güzel ve heyecanlı bir gündü. borayı okulda arkadaşlarıyla , sahnede görmek harika. tarif edilemez. Allah daha nice güzel günlerini gösterir inşallah.