24 Kas 2017

Öğretmenler Günü

  Tam 7 sene önce saat 13:00 te aldım kucağıma en güzel hediyemi.Bundan mıdır bilmem hediye kabul etmem öğretmenler gününde.En büyük hediyem beni anne yapan BORAmdır.

  Zorlu geçen büyüme serüveninde 7. yaşa geldi Bora.Okula başladı büyüdü artık.Geçen sene başlayacaktı aslında bir sene erteledik.İyi mi yaptık bilmiyorum bu sene herşeyi bilip öğrendiği için sıkılıyor.Zaten hep sıkılıyor artık.Batunun doğumuyla ilgilenemediğimiz için biraz tablet düşkünü oldu.Tablet yoksa sıkılıyor.Şimdi o açığı kapatmaya çalışıyoruz.

  Çok farklı bir çocuk.Aşırı hassas , aşırı duygusal.Empati yeteneği çok güçlü ve olgun.Hani sizin şu özgüven manyağı yaptığınız azmanların rahatlıkla ezebileceği cinsten.Çok üzülüyor.Televizyonda hayvanat bahçesi yada sirk görsün oturup ağlayabilir hayvanlara eziyet ediyorlar diye.
İlk zamanlar bende üzülüp hep şöyle yap böyle yap derdim. Baktım bu onu iyice içine kapanık hale getirdi , şimdi sen doğrusunu bilirsin deyip onu anladığımı gösteriyorum.Bir yere kadar annelik artık yaşayarak öğrenecek.

  Duygusallığın yanında çok zeki bir çocuk.Şu anki müfredata göre belki 4. sınıf seviyesinde. Ülke şartlarında bir işe yaramıyor malesef. Aynı müfredatta adım adım ilerlemek zorunda. Biz sadece bunu geliştirmeye çalışıyoruz.

  Müziğe inanılmaz ilgisi var.Duygusal yapısından genelde romantik şarkıları ve ilginçtir marşları seviyor. Sürekli ıslıkla bir Tuna nehrini , süper babayı yada çok uzaklarda yı çalıp duruyor.Üstelik sevdiği şarkıları birde piyanoda çalmaya çalışıyor.Bu sene piyanonun yanında birde çocuk korosuna gidiyor.

  Yemekle pek arası yok daha doğrusu çok seçici.En sevdiği mantı makarna pilav.Meyve verirsem zorla yer.Kek börek kurabiye şerbetli tatlı hayatta yemez.Önyargılıdır bilmediği şeyi ağzına sürmez.Anlaşma yaptık artık ısrar etmiyorum , ne isterse onu yiyor yada yemiyor.

  Korkuları azalsa bile hala devam ediyor.Mesela sinemaya gitmeye çekiniyor , ani yüksek ses olurda korkar diye.Canı çok tatlıdır .Ufacık bir yara için saatlerce böğürerek ağlar.1aydır dişi sallanıyor aklı çıktı.Baktık alttan diş gelmiş dişçiye götürüp çektirdik.Bize elletmiyordu bile.Bilindik çocukluk korkularınında üstündeydi yaşadıkları.Ama çok yol katetti şimdiki hali mucize benim için.

  İnanılmaz dağınık ve ağırdır.Bir yere gideceksek saatlerce hazırlanmasını bekleriz.Belki de Boraya en sık 'hadi Bora ' diyoruz.Bundan o sıkıldı biz yorulduk.Giyiniyor sanıyoruz bi bakıyoruzki bi oyun kurmuş dalmış gitmiş.Zaten giyindiği eşofman ve üstüne ne bulursa.Pantolon giymekten nefret ediyor.Saçını da taramaz.Neymiş düğüne mi gidiyormuş.Uzun lafın kısası aşmış çocuk ya.Biz gibi dış dünyaya yaranmaya çalışmıyor.Hadi ben kabullendim de titizlik abidesi Emrah çok zorlanıyor.İstiyorki kendisi gibi düzenli temiz olsun.Değil işte....

  Batunun doğumunda hep şahit oldu konuştuklarımıza.Kendinin ve kardeşinin durumundan hiç bahsetmedik ona.Üzülür kaldıramaz diye.Biz anlamıyo derken meğer herşeyi kaydetmiş.Geçen batu ne zaman ameliyat olacak dedi.Ameliyatın ne demek olduğunu sordu.Ben ne zaman oldum dedi.Biraz anlattım.Garibim herkesi öyle sanıyor.

  Yazmaya başlamadan önce Borayı anlatacak yüzlerce cümle gelmişti aslında aklıma.Şimdi ise hepsinin sadece geleceğe not olduğunu düşündüm.Yıllar sonra okuyup vayy bora bak sen böyleymişsin demek için.Gerçekten unutuyor insan.İyiki blog yazmışım Batuda çok işime yaradı.

  Benimle varolduğun 7 seneye
  Anne yaptığın bu güne
  Gözlerindeki masumiyete
  Her an yaşadığın o heyecana
  Yaşattığın tüm duygulara şükürler olsun.....

  Ömrün ;
  Senin gibi sevgi dolu ,
  Merhametli ,
  Samimi ,
  Kötülüklerden uzak ,
  Seni herşeyinle seven anlayan , insanlarla dolu olsun.

  İlk göz ağrım kanatsız meleğim.Seni öyle seviyorumki anlatması zor.Ömrün gönlünden daha güzel olsun.Sevgi ve sağlık hep seninle olsun.Nice nice mutlu yaşlara...........